In deze gejaagde tijd wordt het druk bezig zijn verheerlijkt en onderschatten we dat dit alsmaar bezig zijn nadelige gevolgen heeft voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid. In mijn praktijk zie ik regelmatig hoe mensen ontzettend veel op hun schouders nemen omdat ze graag ‘bezig’ willen blijven. Het is verrassend hoeveel mensen naarstig op zoek zijn zichzelf af te leiden, maar afleiding waarvan?
Ik vraag me weleens af hoe het zou zijn als we dezelfde hoeveelheid energie die gaat zitten in het je druk bezig houden zouden inzetten om aandacht te hebben voor jezelf, en dan met name aandacht te hebben voor hoe je je voelt en wat je nodig hebt. We verbranden onze brandstoffen om dit te willen en kunnen uiteindelijk de weg naar ons centrum niet meer terug vinden. Hoe verder we van onze intuïtieve doelen raken, hoe gemakkelijker manipuleerbaar we zijn. En hoe makkelijker we keuzes maken die ons niet helen of transformeren. We raken zo gewend om steeds maar activiteit na activiteit op te volgen dat het haast vreemd voelt wanneer we even niets te doen hebben. Zelfs de reclame breaks op de TV worden nu gevuld met het checken van email, Facebook en andere App activiteiten. Ik herinner me een vriend die me vertelde dat hij haast nooit TV keek, omdat hij het niet fijn vond om zo lang stil te zitten. Wij zijn het rusten verleerd en wie thuis een huisdier heeft zal af en toe jaloers toekijken hoe zij, zonder dat ze zich schuldig voelen, zich overgeven aan het rusten. Dieren die gewond zijn trekken zich terug, ze zijn niet bezorgd over eten of iets anders en geven zich totaal over aan het helingsproces. Wanneer wij ziek zijn, zijn we druk in de weer met het zoeken naar dokters en medicijnen. De vakantieperiode breekt voor velen aan en ik hoor van iedereen hoe hiernaar uit gekeken wordt. Het verlangen om ‘wat langzamer te gaan’; wakker worden en nog de hele dag ongepland voor je te hebben liggen… Helaas hoor ik ook maar al te vaak dat dit verlangen niet geheel uit de verf is gekomen en zelfs vermoeid thuis komen na een vakantie is dan ook zo gebeurd wanneer we ons dagelijkse snelle ritme niet kunnen doorbreken. Wacht dus niet tot de vakantie, maar doorbreek je hoge energie door kleine momenten in te lassen die je meteen met een lagere energie verbinden. Liggen op de grond kan heerlijk zijn, de aardemassa onder ons heeft een kalmerende werking. Wil je wèl iets doen, ga dan iets in de natuur doen; gebruik je zintuigen en laat je verassen door het natuurschoon in je buurt of eigen tuin. Soms is het nodig en moeten we met onszelf om de tafel en bewust de intentie hebben om ons innerlijke leven te prioriteren. Dit betekent bewust ruimte maken om weer onze adem op te merken, je bewust te worden van je lichaam en je gevoelens weer te voelen. Even een stap terug te doen van het overweldigende, en onszelf te herinneren. Het kan vreemd voelen in een cultuur die verslaafd is aan snelheid, maar hoe langzamer we gaan, hoe sneller we thuis komen. Je kunt al simpel beginnen door gebruik te maken van je ademhaling. Ademhalen is een onderschat gereedschap, even bewust dieper ademhalen haalt je uit je hoofd en verbind je hoofd meteen met je lijf. Wil je het uitbreiden, maak dan een rondje in je innerlijke wereld en observeer gevoelens en gedachten die aanwezig zijn. Scan je lijf van top tot teen en adem naar die plekken die je aandacht vragen. De plek van waar je je gevoelens, gedachtes en lichaam observeert is je centrum. Hier is het neutraal en kalm. Hoe vaker je dit doet hoe gemakkelijker en gewoner het wordt om verbinding te maken met je centrum en het doorbreken van het rennende ritme van alledag. |
Archief
February 2020
|