'If you do what you always did, 
​you will get what you always got'

Een procesgroep biedt een unieke kans om jezelf te beter te begrijpen en  meer innerlijk comfort en vrijheid te ervaren in contact met anderen.  Waar individuele therapie een ruimte biedt om terugkerende thema's en levenspatronen beter te begrijpen, is dit een plek on met deze thema's en patronen aan de slag te gaan zodra ze zich aandienen in het hier en nu. Het biedt een unieke therapeutische setting voor het ontrafelen van historische patronen die in ons liggen opgeslagen. Groepen beïnvloeden al van af het begin van ons bestaan ons zelfbeeld. Hier hebben we al vroeg geleerd  we welke delen we wel en niet durven laten zien in contact met anderen.  Vaak dragen we deze patronen onbewust met ons mee en bepalen we selectief wat we aan anderen en aan onszelf laten zien. Een procesgroep fungeert als een levend laboratorium waar je de vrijheid hebt om te onderzoeken hoe je je verhoudt tot anderen en anderen tot jou. Hier kun je experimenteren met nieuw gedrag, je comfortzone vergroten en je relationele mogelijkheden vergroten.
Ben je geïnteresseerd in deelname kijk dan zeker een aantal episodes Group om een gevoel te krijgen van een procesgroep. ​Belangrijk is te vermelden dat de deelnemers in deze procesgroep acteurs zijn, behalve de therapeut. De acteurs improviseren in het moment, er is geen script.  Er is zo in geknipt en geplakt dat de 15 minuten ook een entertainment factor hebben. Hierdoor gebeurt er steeds iets, wat wellicht maakt dat dit fragment intenser is dan een hoe een groep in werkelijkheid is.
Dit  You Tube fragment is de 1e episode van een populaire serie Group sessies gebaseerd op het boek van Irvin Yalom The Schopenhauer Kuur. Irvin Yalom is een toonaangevende psychiater (VS) en expert in het leiden van proces groepen. Hij heeft veel onderzoek en baanbrekend werk gedaan op het gebied van procesgroepen.

Waar helpt een groep bij?

Wanneer je gewend bent:

  • Aanpassen, jezelf wegcijferen, toegeven
  • Altijd praten, vullen van leegte omdat je je oncomfortabel voelt
  • Wachten tot dat iemand eerst iets zegt en dan daarop reageren
  • Altijd lachen, zelfs als je geïrriteerd of boos bent
  • Altijd uitgebreid jezelf uitleggen, verantwoorden
  • De behoefte de gevoelens van de ander te stoppen of te willen beïnvloeden
  • Altijd beleefd willen zijn; verantwoordelijk voelen voor de harmonie
  • Snel boos of geïrriteerd raken
  • Wegwuiven van complimenten 
  • Je snel verveeld voelen met anderen maar uit beleefdheid dit verbergen 
  • Wanneer je geconfronteerd wordt jezelf meteen defensief opstellen
  • Altijd de ander complimenteren
  • Altijd op zoek naar bevestiging van de ander
  • Je gevoelens onder controle houden en ze onderdrukken
  • Het altijd op veilig spelen​

Wil je misschien oefenen met:

  • Nee zeggen, grenzen aangeven
  • Oefenen nieuwsgierig te worden wanneer het vooral gebeurt, je ongemak er te laten zijn, dit ongemak te benoemen 
  • Ruimte durven innemen, zelf iets initiëren waar een ander op kan reageren,
  • Praten zonder te lachen en je werkelijke gevoel benoemen
  • Je neiging benoemen uitleg te geven en het niet doen
  • Oefenen het gevoel van de ander te accepteren en je eigen impulsen en gevoelens onderzoeken
  • Oefenen je werkelijke gedachten en gevoelens te benoemen ook als dat een ander misschien confronteert of teleurstelt
  • Verkennen welke gevoelens er onder je boosheid liggen
  • Oefenen ontvangen en binnen laten van complimenten
  • Oefenen zichtbaar te zijn en te benomen dat je je aandacht verliest en uit contact gaat
  • Oefenen niet meteen te reageren maar nieuwsgierig te blijven en te onderzoeken welke gevoelens het bij je oproept
  • Oefenen de ander te vertellen welk gevoel ze je geven
  • Oefenen met jezelf te zijn ongeacht wat de ander van je vindt
  • Je gevoelens ervaren, ze te voelen en gewaar te zijn en deze onderzoeken
  • Soms risico nemen
Groepsfragment: In een moment van openheid en kwetsbaarheid deelt Ada haar gevoel van blokkade in de groep. De therapeut, die haar steunt in haar ontdekkingstocht, vraagt Ada om te identificeren wie mogelijk de bron van deze blokkade kan zijn. Zonder aarzelen noemt Ada Lisa, met wie ze al eerder gevoelige gesprekken heeft gevoerd over onderlinge triggers.
Lisa is opvallend stil tijdens deze sessie.  De therapeut vraagt aan een andere deelnemer, wat hij denkt wat Ada nu op dit moment zou kunnen helpen. Ron zegt: " Ik denk dat Ada graag wil weten wat er nu in Lisa omgaat." Dan zegt Ada op een zachte toon tegen  Lisa, "Ik merk dat je stilte me onrustig en onzeker maakt, maar ik wil ook niet allerlei aannames doen". "Het voelt als een dilemma, waarin ik ook graag wil weten wat jij nu allemaal denkt."  Lisa vertelt Ada dat ze aandachtig naar haar heeft geluisterd en zich realiseert dat ze meer overeenkomsten deelt met Ada dan ze had gedacht. Lisa waardeert Ada's zachtheid en openheid, die haar helpen om haar gevoelens te uiten zonder direct in de verdediging te schieten tegen Ada's projecties over Lisa. 
Doordat Ada werd uitgenodigd open en eerlijk haar dilemma te benoemen, opende het een deur bij Lisa. Lisa kon ook de zorg horen voor haar van Ada.  Zo creëerde het voor hun beide een nieuwe ervaring waarin ze èn eerlijk konden zijn èn tegelijk een diepere verbinding konden voelen met de ander. ​